Nie należy myśleć, że Architektów interesuje wyłącznie robienie projektów budynków, dróg i mostów. Są mistrzami projektowania najrozmaitrzych systemów teoretycznych, jak strategie korporacyjne, nowe technologie, czy przebieg zajęć w szkołach. Dla Architektów Świat istnieje przede wszystkim po to, aby go analizować, zrozumieć, wyjaśnić – i zaprojektować od nowa. Zewnętrzna rzeczywistość jako taka jest nieważna, jest niczym więcej niż surowcem, który powinien być zorganizowany w model strukturalny. Ważne dla Architektów jest to, że pojmują fundamentalne zasady i naturalne prawa i że ich projekty są eleganckie, to jest efektywne i spójne.
Architekci są rzadcy – stanowią być może jeden procent populacji i wykazują największą precyzję w mowie i myśli spośród wszystkich typów. Dostrzegają różnice i niekonsekwencję natychmiastowo, mogą z łatwością wykryć sprzeczność. Jest trudno dla Architekta słuchać nonsensu, nawet w swobodnej rozmowie, nie wskazując błędu rozmówcy. W każdej poważnej dyskusji lub debacie Architekci są "miażdżą" przeciwnika, ich umiejętność formułowania argumentów daje im wielką przewagę. Architekci uważają dyskusje za dążenie do zrozumienia i wierzą w ich funkcję eliminowania sprzeczności, co może sprawić, że wiele osób nie czuje się komfortowo rozmawiając z nimi.
Bezwzględni pragmatycy, jeśli chodzi o koncepcje, niezaspokojenie dociekliwi, Architekci chcą znaleźć najbardziej wydajne środki do swoich celów, będą słuchać amatorów, jeśli ich pomysły będą użyteczne, a ignorować ekspertów, jeśli ich pomysły nie przydadzą się. Autorytet pochodzący z biura, dyplom, sława nie robią na nich wrażenia. Architekci są zainteresowani wyłącznie tym, co ma sens i tylko twierdzenia które są spójne i logiczne mają dle nich znaczenie.
Architekci nie łatwo dają się poznać, mają skłonności do bycia nieśmiałymi, za wyjątkiem bycia w towarzystwie bliskich znajomych, a ich powściągliwość jest trudna do przełamania. Zdolni do koncentracji bardziej niż wszystkie inne typy, wolą w ciszy pracować na komputerze, lub rysując tabele, najczęściej sami. Często mają obsesję na punkcie analizy, przez co zdają się nie dopuszczać do siebie innych. Kiedy już zaangażują sie w proces myślowy, Architekci zamykają się i nie ustają, dopóki nie pojmą zagadnienia w całej złożoności.
Architekci cenią inteligencję i w swoim wielkim pragnieniu aby zrozumieć strukturę wszechświata mogą wydawać się aroganccy i okazywać niecierpliwość wobec tych, którzy są mniej zdolni, lub mniej ambitni.
